Duayen gazeteci Bekir Coşkun, aramızdan ayrılışının 3. yıldönümünde Şanlıurfa'nın Tülmen Köyü'nde mezarı başında anıldı.
Hüzünlü törende Coşkun'un eşi Andre Coşkun'un yanı sıra kardeşleri Haldun Coşkun, Güzin Rastgeldi, Emine Rastgeldi, Suat Rastgeldi, akrabaları ve sevenleri katıldı.
“BÖYLE BİR İNSANI UNUTMAK MÜMKÜN DEĞİL”
Törende eşinin mezarını sulayan ve çiçek koyan Andre Coşkun duygusal anlar yaşadı. Andre Çoşkun, eşini unutamadığını belirterek şöyle konuştu:
-Bekir’i kaybedeli 3 yıl oldu. Fakat bu 3 yıl bana 3 gün gibi geldi. Böyle bir günde burada ailecek toplanmamız, onun anısına burada bulunmanız beni çok duygulandırıyor. O yüzden hepinize çok teşekkür ediyorum.
Andre Coşkun-Bekir gitti ama ben onu bir türlü uğurlayamıyorum. Çünkü onu gerçekten çok sevdim. En önemlisi bütün sevgime rağmen bana bıraktığı o kadar çok şey var ki, bir türlü yeri doldurulamıyor.
-O çok özel bir insandı. Onun kişiliği, dürüstlüğü, merhameti, insanlığı bu boşluğu yaratıyor. Öyle özel bir insandı ki devamlı vatanı ve cumhuriyeti için çok mücadeleler verdi.
-İnsanlık uğruna mücadele verdi, doğada hayvanlar için de aynı mücadeleyi verdi. Böyle bir insanı unutmak mümkün değil.
-Her zaman sevgiyle anıyorum. Bekir aslında ülkesine damgasını vurmuş bir insan. Onun eksikliğini devamlı hissediyorum.
-İnanıyorum ki bütün herkes eksikliğini hissediyor. Bugünlerde yaşadığımız o kadar büyük bir kaos var ki, keşke sesini duyabilseydik, keşke yazılarıyla bizlere destek verebilseydi. Sizlerin de eksikliğini hissettiğinizi tahmin ediyorum.
Törende mezarı çiçeklerle donatılan Coşkun için dualar edildi.
HİÇ UNUTULMAYACAK
1945 yılında Şanlıurfa'nın Tülmen Köyü'nde doğan Coşkun, 50 yıllık meslek hayatı ile yeri doldurulamayacak bir yazar oldu.
Sanat, müzik, doğa sevgisi ve hayvan dostluğu ile de öne çıktı. Ankara'nın Rüzgarlı sokağında Hür Anadolu Gazetesi'nde foto muhabiri olarak mesleğe başladı. Daha sonra parlamento muhabirliği yaptı.
TRT, Günaydın, Hürriyet, Cumhuriyet'te çalıştı. 2013'te SÖZCÜ'deki köşesinde okurlarıyla buluştu. “Dövlet”, “Avukatımı İstiyorum”, “Pako'ya Mektuplar”, “Ben Pako” ve “Başın Öne Eğilmesin'' adlı kitaplar da yazdı. Coşkun daima gülen yüzü ve üç cümle bile yazsa sayfalar dolusuna bedel kıvrak kalemiyle her zaman anılacak ve unutulmayacak.
