O sa­nat­çı bir ai­le­den ge­li­yor. An­ne emek­li ha­kim, hem de ün­lü bir ya­pım­cı, da­yı dok­tor, ay­nı za­man­da yö­net­men... Kıs­ka­nı­la­cak bir ai­le­ye sa­hip... Oyun­cu­luk, yö­net­men­lik, ya­pım­cı­lık... Okul­lu bir oyun­cu, kon­ser­va­tu­var me­zu­nu... Son dö­ne­min ek­ran yıl­dı­zı... Sarp Le­ven­doğ­lu, oyun­cu­lu­ğu gi­bi de­ği­şik bir adam. Gö­rün­dü­ğü gi­bi olan ve ol­du­ğu gi­bi gö­rü­nen sa­yı­lı in­san­lar­dan! Ger­çek, do­ğal, sa­hi­ci... Bu se­zon ‘Kü­çük Ağa­’ ad­lı di­ziy­le ek­ran­da... Ba­şa­rı­sı­nın sır­rı sa­mi­mi­ye­tin­de... İz­le­yi­ci­yi ek­ran­la­ra ki­lit­le­yen di­zi­de baş­rol­de..

“Kü­çük Ağa­” ilk bö­lüm­den zir­ve­ye yer­leş­ti. Na­sıl da­hil ol­du­nuz?

As­lın­da bi­raz ıs­rar ol­du ter­cih et­ti­ğim bir iş de­ğil­di. Se­nar­yo­yu bir da­ha oku­dum. Se­nar­yo­nun akı­cı­lı­ğı var. Bir de bu se­ne bi­raz da­ha an­la­şı­la­bi­lir, da­ha light ve ko­me­di tar­zı iş­ler ter­cih edi­li­yor. Ak­lım­da hep bir ço­cuk işi yap­mak var­dı. Ço­cuk­la­ra iş yap­mak ho­şu­ma git­ti, ka­bul et­tim.

Ali­’y­le ben­zer­li­ği­niz var mı ?

Var... Ali bi­raz umur­sa­maz ben de öy­le­yim­dir. Ama onun dı­şın­da çok da ben­ze­di­ğim söy­le­ne­mez as­lın­da.

Terk edil­mek, bir er­kek için ne ka­dar yı­kı­cı?

Ne ka­dar sev­di­ği­ni­ze bağ­lı. Üzü­cü olur her­hal­de.

Hiç terk edil­di­niz mi? Ve ne­ler his­set­ti­niz?

Edil­dim ta­bi­i ki. İn­sa­nın ak­lı­na ge­li­yor ve bir sü­re da­ha ak­lın­da ka­lı­yor. Ama be­lir­li bir sü­re son­ra ge­çi­yor. Bende de öy­le ol­du.

Oyun­cu­luk ne ifa­de edi­yor?

Oyunculuğa 1999’da baş­la­dım. As­lın­da be­nim ha­ya­tım­da ilk et­ki­len­di­ğim oyun­cu Müş­fik Ken­te­r’­dir. Ti­yat­ro­’da “Mem­le­ke­tim­den İn­san Man­za­ra­la­rı­­”nı sey­ret­tim Müş­fik Ho­ca­’dan. Da­ha son­ra ben “Li­se Def­te­ri­”n­de oy­na­ma­ya baş­la­dı­ğım­da oyun­cu­luk oku­ma­ya baş­la­dım. On­dan ön­ce­sin­de gös­te­ri sa­nat­la­rı yö­net­men­li­ği­ni oku­yor­dum. Da­ha son­ra di­zi­ler, film­ler der­ken bu­gü­ne gel­dik.

Yö­net­men­lik pe­ki?

Bir oyun­cu­yu oy­na­mak­la oyun­cu­yu yö­net­mek çok fark­lı şey­ler. Ve oyun­cu yö­net­mek dte çok zevk­li bir şey.



 Ne­ler çek­ti­niz pe­ki ?

‘Em­ret ko­mu­ta­nım’, ‘Ge­ce Gün­düz’, ‘Kah­ra­man­lar’ ve ‘Uy­gun Adım Aşk’ di­zi­le­ri­ni ben çek­tim.

Ye­ni bir bir­lik­te­li­ği­niz var. Na­sıl gi­di­yor?

Sev­mi­yo­rum özel ha­yat­la il­gi­li ko­nuş­ma­sı­nı. De­met Ev­ga­r’­la bir­lik­te olup ol­ma­dı­ğı­mı­zı söy­le­me­ye­ce­ğim. Çün­kü ba­na ayıp ge­li­yor in­san­la­rın özel ha­ya­tın­dan ko­nuş­mak.

Ye­ni oyun­cu­lar­dan kim­le­ri be­ğe­ni­yor­su­nuz?

Çok oyuncu var be­ğen­di­ğim. Sarp Apak, Okan Ya­la­bık, Rı­za Ko­ca­oğ­lu, Kı­vanç Tat­lı­tuğ çok iyi ben­ce. Ken­di je­ne­ras­yo­num­dan olan ar­ka­daş­la­rım­la ça­lış­mayı çok isterim.

Da­yı­nız Mus­ta­fa Al­tı­ok­larla ça­lış­mak na­sıl ?

Ke­yif­li. Mor Me­nek­şe­ler’­de, Li­se Def­te­ri’n­de ça­lı­şa­bil­me fır­sa­tı bul­duk. ‘Mor Me­nek­şe­ler­’de çok zor iki bö­lüm çek­tik. Ben çok eğ­len­dim çok ke­yif al­dım da­yım­la ça­lı­şır­ken. Onun tecrübesinden de yararlanıyorum.

Bazı filmlerinizde akrabalarınız, dostlarınız oluyor. Dezavantajları var mı?

Mustafa Altıoklar: Yok hiç dezavantajı yok hakikaten sadece avantajları var.

İnsanın, kızıyla, yeğeniyle çalışması nasıl?

Mustafa Altıoklar: Bir defa başka insanlara oranla çok daha kolay. Çünkü çalışmak dediğimiz o kavram sadece setteki o çekim anları değildir ya çekimin öncesidir hatta çekimin sonrasıdır.

Nasıl kadınlardan hoşlanıyorsunuz?

Mustafa Altıoklar: Güzel, kadınlardan hoşlanıyorum. Tabii yaş geçtikçe beğeni kriterleri de değişiyor. Ama ben zekâsına hayran olmak isterim ve duyarlılıklarına hayran olmak isterim, âşık olacağım kadının her şeyden önce. Şu anda böyle biri yok.

Mus­ta­fa Al­tı­o­klar’ın kı­zı Ar­ya Su, so­ru­la­rı­mı­za şöy­le ya­nıt ver­di:

Sinema aşkı nereden geliyor öncelikle bunu sormak istiyorum?

Aileden geliyor tabii ki. Direkt sete doğdum. Babam işini çok zevkle, mutlulukla yapan bir insan onu mutlu görünce insan gerçekten etkileniyor.

Niçin ekran önü değil?

Aslında ben oyunculuğa çok meraklıydım. Ekran arkasında bir şeyler üretmekten daha mutlu oluyorum en azından aklım kalmıyor.

Sosyoloji okuyorsun. Neden Sinema okumadın?

Evet sosyoloji okuyorum. Sinema okumak istemedim çok fazla. Çünkü nasıl çekeceğimden önce ne çekeceğimin biraz daha baskın olduğunu anlamak istedim.

Babanla aran nasıl?

Fazla samimiyiz, kendisiyle çok fazla iyiyiz. Aynı gün doğumluyuz, aynı burcuz. Leb demeden leblebiyi anlama kısmı aynı bizim aramızda ama çok farklı insanlarız.

Babanı kıskanır mısın?

Ben kıskanç biri değilimdir. Babamı kıskanmam. Ama o beni kıskanır ve kıskançtır.



Sarp Levendoğlu’nun annesi Emekli Hakim ve Yapımcı Emine Altıoklar sorularımıza şöyle cevap verdi:

Oğlunuzla çalışmak nasıl bir duygu?

Emine Altıoklar : Keyifli rahat. Ama oğlum olarak görmüyorum. Herhangi bir oyuncu gibi görüyorum. Şapkalarımızı değiştiriyoruz.

Oyuncu olmasını istiyor muydunuz?

Emine Altıoklar : Benim öyle bir tercihim yoktu ama olmasından da mutluyum. Ne isterse onun tercihiydi.

Oyunculardan kimleri beğeniyorsunuz?

Emine Altıoklar : Yeni nesil çok başarılı. Eskilerden de çok başarılılar var. Çok net bir isim söylemeyeyim.

Yeni bir projeniz var mı ?

Emine Altıoklar : Yeni bir projemiz olarak biz animasyon işine başladık çocuk animasyonları yapıyoruz. TRT’ye yaptığımız bir iş oldu ama bir şekilde bitirildi. Çocuk animasyon işinde tek alıcı TRT. Ama biz yurtdışına çalışmaya karar verdik. İyi animasyon yaptığımızı da düşünüyorum. Bakalım yeni bir sektöre doğru kayma var.