Atatürk’ün mirası Marmara Köşkü’nde bir sorun vardı:
Saraya göre çok küçüktü, ama saraydan büyüktü..

*

Marmara Köşkü’nde bir sorun vardı:
Saray kadar yüksek değildi, ama Latin Amerika’dan görüldü, on bir Latin Amerika ülkesi ona bakıp bağımsızlıklarını istediler... Çin’den Mao gördü... Hindistan’dan Gandi gördü... Küba’dan gözüktü, Fidel “baktıkça onun gibi olmak istedik” dedi...

*

Marmara Köşkü’nün bir sorunu vardı:
1400 odalı sarayın, sekiz odası büyüklüğündeydi...
Ama içine; yüreği bir, umudu bir, idealleri bir, hayalleri bir, tüm bir millet sığmıştı...

*

Marmara Köşkü’nde bir sorun vardı:
Üç vardiyadan, üç yüz temizlikçi, ellerinde süpürge, Arap sabunu, faraş... Gece gündüz temizlemeye çalışmıyorlardı...
Ama tertemizdi...

*

Marmara Köşkü’nde bir sorun vardı:
İçindekinin kendisi itibardı...
Saray’da oturan, itibarı sarayın ebadında aradı...

*

Marmara Köşkü’nde bir sorun vardı:
Gazi Mustafa Kemal, o köşkü İsviçreli mimar Ernst Egli’ye 1925 yılında yaptırmış, parasını kendi cebinden vermişti...
Saray’ın parası milletin cebinden çıktı...

*

Sonuçta; 1’inci derece sit alanı olan Marmara Köşkü’nü, önce 3’üncü derece sit alanına indirdiler, yüreklice mücadele eden Mimarlar Odası Ankara Şubesi itiraz etti, daha mahkeme sürerken, şu 19 Mayıs’ın arifesinde yıktılar...
Tahammülsüzlük bu derece...
Nefret bu derece...
Kin bu derece...

*

Marmara Köşkü’nde bir sorun vardı:
Saray; cumhuriyeti yıkma planlarının yapıldığı yer...
Marmara Köşkü; cumhuriyetimizin kurulduğu mekanlardandı...
Yıktılar...