Birgan BİLEKE
- Kitabın başında yer alan “HB’nin eserleri niye sonuna kadar okunur?” metniniz çok esprili. Mizah hayatınızın ne kadarını kapsıyor?
Mizah daima çok işe yarar. Dedem bana “Güler yüzlü olmayanla sakın evlenme” dedi. On sekiz yaşına geldiğimde de rol modelim olan bir ağabeyim “Kızın sana bağlanmasını mı istiyorsun? Güldür onu!” dedi.
- Sözünü ettiğimiz giriş bölümünde kitaplarınızın sinema hızında olmasını istediğinizi de anlıyoruz…
Bir film yapımcısı romanımla ilgilenirse şeref duyarım. 16 yıl mühendis, 21 yıl işadamı ve şimdi de 22 yıldır yazar olarak yaşadım. Dördüncü hayatımda sinema yapsam, ne hoş olurdu…
Sebebin de sebebini arıyorum
- ‘Mühendis sanatçı’ diyerek imza atıyorsunuz. Bu kavramı açar mısınız?
Ben ısrarla sebep ve netice analizi yapıyordum. Sebebi bulunca, bazen sebebin de sebebini arıyordum. Araştırma yapan mühendisler hayat boyu bunu yaparlar. Ben de insan ve tarih araştırmaları yapan bir mühendis gibi yazdığım her hareket, fikir veya düşüncenin sebebini arıyordum. İmzamın mühendislik açısı böyle ama sanatçı mıyım, onu bilmem. Eğer okuyucum yeni bir şey yaratabildiğimi düşünüyorsa o zaman sanatçı sayılırım. Yoksa sırf roman yazmak insanı sanatçı yapmaz.
- Anlatacaklarınızı ‘kadın gözünden’ kaleme almışsınız. Bu seçiminizin temel nedeni ne?
Kadınlar hakkındaki önyargılar binlerce yıllık geleneklerin altında gömülüdür ve onları zeki padişahımıza analiz ettirmek benim zevkim oldu.
- Kitapta kadın hakları savunucuları da var....
Kitabımın diğer kahramanı romancı Emine Semiye, Cevdet Paşa’nın kızıdır ve Osmanlının ilk kadın hakları savunucusu. Kadınlarla ilgili sorunların nasıl son bulacağına gelince, bunu ben de bilemiyorum.
“Her şeyi kaybettim ama zarar etmedim”
- Kitapta pek çok aforizma var. Hayatınızdan yola çıkarak yaşamı bir aforizmayla nasıl anlatırsınız?
Aforizma, hayatın hayret verici bir kuralının kısaca ve zekice ifade edilmesidir. Örneğin, Abdülhamid “Her şeyi kaybettim ama zarar etmedim” der.
- Hayatınızdaki en büyük pişmanlığınız nedir? Bu pişmanlığın yazar kimliğinize yansımaları var mı?
Bazen bunu ben de düşünüyorum ama en büyüğü bir tarafa ufak bir pişmanlık bile bulamıyorum.
