Sert soruyla başlayalım:

Bir buçuk yıllık pandemi sürecinde virüsle mücadele yöntemi olarak neden sadece aşılar gündeme getirildi? Aşı dışında başka alternatif yok mu?

Bu soruları sordum diye yine bazı çevreler ayağa kalkacak, parmaklar beni işaret edecek; “aşı düşmanı” diye!

Hep yazdım; “Kara Kutu” kitabını okumayanların hezeyanı bu. Aşı düşmanı değilim, aşıların tabu haline getirmelerine karşıyım.

Maalesef... Aşı konusunda soru sorulmasına bile müsaade etmeyen dayatmacı anlayış, halkın kafasını karıştırmaya devam ediyor.

Aşı meselesi “ak” veya “kara” değil; “gri” alanları da var. Kimseyi suçlamadan, tahammül gösterilerek bunların tartışılması lazım. Ama böyle bir tartışma kültürümüz yok. Kimse ezberinin bozulmasını istemiyor.

Neyse, bu meseleyi çok yazdım.

COV 19 konusunda tek kurtuluş aşı mı?

Peki ya ilaçlar?

Aşı konusunda çalışmalar her gün medya gündemindeyken, ilaçlar konusunda tek cümle duymak neden imkansız?

Oysa.

Geçen ay itibarıyla, yarım milyonu aşkın COV 19 hastası üzerinde, 5 bin 541 bilim insanının yayınladığı toplam 682 ilaçla tedavi konusunda çalışma olduğunu biliyor musunuz?

Yazayım:

VERİ TABANI


Dünyada COV 19 konusunda ilaç tedavisi üzerine yayınlanmış araştırmalara dayanan ve yeni çalışmalarla sürekli güncellenen bir veri tabanı var: https://c19early.com

Devlet veya ilaç endüstrisi ile ilişkileri yok.

Hiçbir kaynaktan para kabul etmiyorlar.

Büyük çoğunluğu şahsi özveriyle yapılan doktoralı çalışmaların sonuçlarını aktarıyorlar.

Kimseye bir şey tavsiye etmiyor, sadece ilaç çalışmalarına yer veriyorlar.

Ki yanlış anlaşılmaların önüne geçmek için aşı düşmanı olmadıklarını özellikle vurguluyorlar!

Size ilaçların COV 19 üzerindeki başarıları oranlarına dair  örnekler vereyim:

Listenin başında prostat ve meme kanseri tedavisinde kullanılan “Proxalutamide” ilacı var. Başarı oranı yüzde 92. Fakat henüz (6 Haziran 2021 itibarıyla) sadece üç çalışma var ve sadece toplam 1.041 hasta üzerinde denendi.

Çinli Suzhou Kintor ilaç şirketinin ürünü bu ilaç şimdilik dünyada hiçbir ülkede COV 19 hastalarına verilmiyor.

Listenin ikinci sırasında bir antidepresan ilacı olan “Fluvoxamine” var. 277 COV 19 hastası üzerinde iki çalışmada yüzde 89 başarı oranı yakaladı. Belçika Solvay şirketi üretimi bu ilaçta dünyada sadece ABD’de COV 19 hastalarına veriliyor.

Salt denek sayısı az olan çalışmalar yok...

NEYE GÖRE


363 bin 648 COV 19 hastası üzerinde 252 araştırma sayısıyla (sıtmada kullanılan) “Hidroksiklorokin” var. Başarı oranı yüzde 27.  Yine de ABD’de en yaygın kullanılan çok pahalı (ABD’nin derin şirketi Gilead Sciences ilacı) “Remdesivir” üzerinde başarı oranı bu!

Türkiye, İsviçre Novartis üretimi “Hidroksiklorokin” ilacın kullanımı önce onaylandı sonra nedense listeden çıkardı. Halbuki Çin, Hindistan, Endonezya, Pakistan, Brezilya, Bangladeş, Filipinler, Vietnam, İran, Cezayir, Sudan, Fas, Venezüella, Avustralya gibi ülkelerde kullanılıyor...

Hep yazıyorum; ilacın-tıbbın ekonomi-politiğini bilmek şart! Aşıya, ilaca bu açıdan da bakmak gerek...

Türkiye’de COV 19 tedavi rehberinde (12-15 yaş arası çocuklara bile) “Favipiravir” kullanımı var. Japon Toyama Chemical üretimi bu ilaçla ilgili toplam 2.169 hasta üzerinde yapılan dokuz çalışma var. Başarı oranı yüzde 29...

Bu ilaçlar bizim Sağlık Bakanlığı rehberine hangi kıyasla giriyor acaba?

Yine...

17 bin 557 COV 19 hasta ve 58 araştırma sayısıyla ikinci sırada  (uyuz hastalığı gibi veteriner hekimlikte kullanılan) “Ivermectin” geliyor. Başarı oranı ise yüzde 72.

Amerikan küresel devi Merck üretimi bu ilaç; ABD, Hindistan, Brezilya, Bangladeş, Nijerya, Meksika, Japonya, Almanya, İran,  İtalya, Arjantin gibi ülkelerde kullanılıyor.

Araştırmalarda ilginç sonuçlar var:

Vitamin D, 23 bin 625 hasta üzerinde yapılan 25 araştırmadaki başarı oranı yüzde 55.

Vitamin C ise, 1.427 hasta üzerinde yapılan 10 araştırmadaki başarı oranı yüzde 21.

Demem şu:

Küresel ilaç şirketleri ürünlerini sattırmak için yoğun bilgi kirliliği yaratıyor.

Bazı çevreler ne kadar kızsa da aşıyı, ilacı her yönüyle konuşmamız-tartışmamız gerekiyor...